
Absoluut toppertje van de avond was voor mij toch wel De Dijk. Alhoewel er tussen mij en het gemiddelde publiek toch wel een generatiekloof of twee zaten, kon je rustig meeblèren met klassiekers als 'Dansen op de vulkaan' en 'Als ze er niet is'. Enige raadselachtigheid school er toch wel in de leadgitarist, die wel zes gitaren bij zich had, en het nodig scheen te vinden om na elk nummer, of zelfs tijdens een nummer, te wisselen van gitaar.
Kortom: een zeer geslaagde avond. Ik kijk dan ook halsreikend uit naar Zoetermeer Blues op 6 juni. Dat belooft ook weer een mooi festival te worden.
Wauw, klinkt goed. Misschien moet ik volgend jaar ook maar eens van de partij zijn daarzo. En misschien moet ik weer een iets actievere lezer worden.. Ik zal je proberen minder te verwaarlozen, oke? BTW: alsof jij ooit een bezoekje hebt gebracht aan míjn blog. Tssss.
BeantwoordenVerwijderen