Ik heb meegedaan aan Doe Maar Dicht Maar, een leuk poëziefestival waar jongeren van 12 t/m 18 jaar aan mee kunnen doen. Helaas heb ik niet gewonnen, maar ik wil toch één van de gedichten die ik heb ingestuurd hier alsnog een plaatsje gunnen. Gewoon omdat het kan.
De zee rolt met witte koppen
de zandkorrels tegemoet
Zonder stoppen werpt hij zich op de kust
die er altijd voor hem zal zijn
Uit zand opgetrokken luchtkastelen
slaat hij met zijn golven neer
Het hartje in het zand geschreven
bedekt hij met zijn zoute tranen
Wanneer hij weer daalt tot in zijn eigen diepten
neemt hij mijn hart daar met zich mee
Mijn liefde verdronken in de kille stroming
van die eindeloze zee
Onluisterbaar meesterwerk van Sufjan Stevens
1 jaar geleden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten