dinsdag 8 september 2009

Si tu t'imagines - Raymond Queneau

Voordat de zon het Franse strand verlaten heeft, haasten wij ons nog snel naar een onvindbare parkeerplek. Steunend en kreunend beladen wij ons met campingstoelen, zonnebrandcrème, badhanddoeken, …

Si tu t’imagines
si tu t’imagines
xa va xa va xa
va durer toujours


… boeken en een beachball-set. Rijen families zweten zich langs dezelfde strandopgang.
Opeens staat wat verderop een meisje stil, draait zich om en lacht uitnodigend in mijn richting. Ik voel dat mijn ogen zenuwachtig naar iets anders zoeken om naar te kijken. Tot overmaat van ramp begint ze ook nog te zwaaien.

La saison des za
la saison des za
saison des amours


In gedachten laat ik de boeken en de campingstoel los en zwaai terug. In gedachten, totdat de schim van een klein jongetje tussen mijn broertje en mij doorschiet, zo in de armen van de lach.
De lach die er nog altijd is.

Ce que tu te goures
Ce que tu te goures

2 opmerkingen:

  1. Nuh uh. Simme die een bleu-tje loopt. Fysiek onmogelijk. Heel leuk, die blog van je, maar hou het wel non-fictie, wil je? Tijger!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Laurens is jaloers, er lachen geen meisjes naar hem.
    Ik vond het ook een mooi gedicht.

    BeantwoordenVerwijderen