Wind'streken

Wind mee
De bomen waaien woest
hun herfstblaadjes naar beneden waar ze,
nauwelijks van de schrik bekomen,
om het hardst rondjes tollen
De wielen van mijn fiets draaien
minstens even hard
Rubber verruilt in razend tempo
de ene klinker voor de andere
De wind waait me feller, harder, sneller
in de richting van de horizon
Als in een waas trekt de wereld aan mij voorbij
Minuten worden seconden, geluiden worden stiltes
en het rode stoplicht is allang geen verplichting meer
Ik vlieg en raak nog slechts in theorie
daadwerkelijk de grond
Want ik zie toch dat ik vlieg?
Ik voel toch dat ik vlieg?
Ik weet dat de wind mij met
al zijn macht omhoog wil duwen
omhoog, het luchtruim in
Zie mij, de vliegende fietser

Tegenwind
Ja, dat is gewoon klote